Soms is een smartphone een irritant geval, een stoorzender, nee nog erger hij staat samen met de rest van de beeldschermen garant voor ‘digital torture’, een term die wij onlangs verzonnen voor de eindeloze updates en instellingen die je achtervolgen. Beiden zijn wij erg gesteld op onze digitaal-vrije momenten waarin we ons kunnen begraven in boeken, muziek en wandelingen, hoewel dat laatste aan mijn echtgenoot niet echt besteed is.

De reden dat ik zo’n slimme dwingeland aangeschaft heb heeft dan ook een andere reden: de geweldige camera die erin zit. Want gewoonlijk had ik, net als het de moeite waard was, dat verdraaide fototoestel weer eens niet bij me. Met dit platte wonder in m’n zak mis ik niets meer!

Ik klik er lustig op los en schuif thuisgekomen enthousiast achter de laptop om van mijn oogst te genieten.

Deze foto maakte ik in een museumtuin, op zo’n weergaloze ochtend: de regen is net weggetrokken en de zon tovert diamantjes op het wijdse grasveld, warmgestoofd en uitnodigend. Voordat de grote stroom bezoekers op gang komt laaf ik me aan het onverwacht paradijselijke moment…

Thuisgekomen word ik getrakteerd op een bonus: een tuin in een tuin, een ‘secret garden’, een verborgen wereld waar je op moet inzoomen om ‘m te zien. Hoe staat het er ook weer? ‘Het zichtbare is tijdelijk, maar het onzichtbare is voor altijd’.

Er valt altijd meer te ontdekken dan je denkt…..